Mexicaanse sneeuw

Na een dagenlange eenzame voettocht in Mexico kwam Karin Anema bij de Tarahumara’s, een primitieve indianenstam die op 3000 meter hoogte leeft in grotten aan de randen van diepe canyons. Zij worden ‘rarámuri’ genoemd – het volk van hardlopers – omdat zij dagen achtereen op blote voeten kunnen rennen zonder last te hebben van de barre weersomstandigheden. Bezit telt niet voor de Tarahumara’s, tijd speelt voor hen geen rol en ze zijn zeer zwijgzaam. Tesgüino, een zelfgestookte drank, blijkt het sleutelwoord om contact met hen te krijgen. De ontoegankelijkheid van het gebied en het dito gedrag van zijn bewoners, leverden de inspiratie voor Mexicaanse Sneeuw. De auteur heeft een beeldend reisverhaal geschreven om de lezer een indruk te geven van een volk, dat hij of zij nooit in die zin zal ervaren.